داستان های ناگفته دانشجویان بین الملل از دانشگاه بیرجند

به گزارش روابط عمومی و اطلاع‌رسانی دانشگاه بیرجند، در ابتدای این مصاحبه با دانشجوی بین الملل دانشگاه بر آن شدیم تا با توجه به شرایط سخت فعلی تحصیل بانوان در کشور افغانستان، گفتگویی کوتاه با ایشان داشته باشیم. وی در این خصوص، گفت: علیرغم شرایط سخت تحصیل، همزمان در کنار دروس مدرسه به دنبال آموختن بیشتر بودم ودرکلاسهای مختلفی مانند، زبان انگلیسی و دیگر کلاس‌های تقویتی شرکت می‌کردم و به همین دلیل، در آزمون سراسری کنکور با نمره عالی در یکی از دانشگاه های دولتی کابل در رشته روانشناسی پذیرفته شدم، اما متأسفانه با سقوط دولت قبلی افغانستان و آمدن حکومت طالبان، نه تنها دانشگاه ها بر روی ما بسته شد، بلکه تحصیل در تمام مقاطع وکار و فعالیت در سطح اجتماع برای زنان و دختران ممنوع گردید وافرادی مانند من که همیشه در جامعه حضور داشته و در ارتباط با مردم بودیم، ماندن در کنج خانه و دست کشیدن از تحصیل و دوری از رسیدن به اهداف، برایمان خیلی دشواربود و به همین دلیل پس از بررسی های مختلف به این نتیجه رسیدم که بهترین، آسان ترین و سریع ترین راه برای ادامه تحصیل، انتخاب کشور دوست وهمسایه، ایران است و در بین دانشگاههای این کشور برخی دانشگاهها دارای شرایط ویژه برای دانشجویان بین‌الملل، مانند بورسیه های تحصیلی و اقامت خصوصا برای افغانستانی ها، هستند، بلاخره با معرفی یکی از اساتیدم که گفت:(در کشور ایران از دانشگاه بیرجند، دانشگاه  بهتری برای دانشجویان افغانستانی وجود ندارد چراکه به لحاظ موقعیت جغرافیایی، پذیرش دانشجویان بین‌الملل و مهمتر از همه، پایین بودن هزینه، نسبت به دیگر دانشگاه ها حرف اول را می زند)به این نتیجه رسیدم که دانشگاه بیرجند را انتخاب کنم،

وی در ادامه گفت: اندیشیدن به این که با این شرایط اقتصادی دشوار آیا والدینم توان پرداخت همان هزینه های حداقلی را خواهند داشت یا نه؟و آیا دوری از خانواده، صرف هزینه و ...برایم مفید واقع می شد یا خیر؟ فکرم را مشغول کرده بود که در نهایت با مشورت خانواده، تصمیم گرفتم که برای رسیدن به اهدافم راهی ایران و دانشگاه بیرجند شوم. این نکته که بعد از حدود دو سال فاصله  از درس و تحصیل دوباره برای آموختن علم ودانش، وارد یک محیط آکادمیک می شدم برایم هیجان انگیز بود. از مهر ماه ۱۴۰۲ وارد دانشگاه بیرجند شدم، و در طول این مدت زندگی در ایران دریافتم که ما دو کشور، با وجود تفاوت های جزئی، از دیدگاه کلی شباهت های زیادی نیز به یکدیگر داریم مثل زبان، فرهنگ، مذهب وغیره. و چیزی که برای خودم شخصا بسیار ارزشمند بود برخورد احترام آمیز  مردم ایران خصوصا مردم بیرجند است.

در خصوص دانشگاه بیرجند باید بگویم، تحصیل در این دانشگاه بر پایه نظم و انضباط و بر اساس برنامه است که به وضوح این مسئله را در همه بخش ها می بینیم، این مهم خصوصا در  برنامه های درسی، امتحانات، امورفرهنگی و فوق برنامه و سایر برنامه ها، مشهود است و در کنار آن فراهم بودن بهترین تجهیزات و امکانات مورد نیاز تحصیلی و رفاهی(اسکان، تغذیه، کتابخانه، سرویس های رفت وآمد به خارج از دانشگاه و غیره ) تحصیل در این دانشگاه را بسیار دلچسب نموده است که بدون شک فراهم بودن همه این امکانات وشرایط نشان از یک مدیریت کارآمد دارد.

وی اضافه کرد: توصیه ام به دانشجویان غیر ایرانی این است که چون شما در خارج از کشور خودتان زندگی می‌کنید، طبعتا با یک سری از تفاوت های جزئی روبرو می شوید، پس می بایست توانایی سازگاری با شرایط را داشته باشید و در کنار دروس دانشگاه تان بدنبال مهارت های که در آن استعداد دارید بروید و مهمتر از همه، فقط پی گیر اهداف تان باشید.

وی در پایان ضمن تقاضای همراهی و درک متقابل بین دانشجویان و اساتید، اظهار امیدواری کرد، دانشجویان غیر ایرانی بتوانند از شرایط موجود بهره کافی را ببرند و مسئولین دانشگاه همانند قبل هنگام انتخاب اساتید، علاوه بر سطح تحصیلات، مهارت‌های تدریس و تفهیم دروس را نیز در نظر داشته باشند چرا که وقتی موفق می شویم که یادگیری، بیشتر از نمره مد نظر باشد.